Friday, August 1, 2008

కవిత

అతివాదం విశ్వరోగం

- ఏ. రాధిక

ఊయల ఊగదాయె
జోలపాట మూగబోయె
పైరుగాలి నాట్యమాగె
సెలయేరు హోరు మరచె

కన్నతల్లులెందరో గుండెలవిసేలా
రోదనలు మిన్నంటేలా
ఎటుచూసినా ఆ ఏడుపే మారుమ్రోగె

గుండెల్లో భయం, కాలు బయట పెట్టాలంటే భయం
మెన్న దేశ సేవలో వందల జవాన్లు
నిన్న అన్నం పున్నెమెరుగని అమాయకపు ప్రజలు
నేడేమో.... రేపోమో.... ఎన్నాళ్ళీ భయం
కన్న తల్లులకీ గర్భశోకం
మనిషిని చూస్తే మనిషికి భయం
ఏ జాతి జీవికి లేని వింతరోగం
బాంబులు, మానవబాంబులతో విధ్వంసం సృష్టంచే విశ్వరోగం
అతివాదానిదదే అసలు స్వరూపం

ఏ ప్రభుత్వాలు మార్చలేవు, ఏమార్చనూలేవు
మతాలు కులాలన్నవి మట్టికరిచే దాకా
మనసున ఆ అంతర్యామి రూపం ఒక్కటిగా కనపడుదాకా
ఈ రోగం మానదు, ఈ శోకం ఆగదు

పెరుగుతున్న విజ్ఞానం మనిషిని మనిషికి
దగ్గర చేయాలని మన అందరి ఆశ
అది పెడదోవ పట్టి మనిషికి మనిషికి మద్య
అగాధం సృష్టిస్తుంటే ఆదిమ మానవుడైపోతేనే నయం
అపుడీ రోగాలేవి ఉండవన్న ఆశాభావం.

(ATIVAaDAM VISHVAROGAM – A Telugu Poem by A. Radhika for SAAHITEE)

1 comment:

Sherfraz said...

Fear on the subject illustrated various aspects which needs solution among individuals. needs lot of propogation, publicity, awareness, to remove the mental block among the human beings. Your efforts are appreciated. We expect more writings in your pen-womenship. Wish you best of luck. Happy Dewali.